Larwoterapia

e-mail

tel. 791 842 977

790 731 253

LARWOTERAPIA

LECZENIE LARWAMI

LARWOTERAPIA

Larwoterapia - czyszczenie ran larwami

Larwoteraoia polega na:

• oczyszczeniu rany z martwej tkanki – larwy wydzielają enzymy trawienne powodujące upłynnienie masy martwiczej dopiero ta płynna masa jest pożywieniem dla larw,

• eliminacji bakterii znajdujących się w ranie,

• zapoczątkowaniu procesu gojenia – ruchy larw stymulują powstawanie ziarniny oraz proces wytwarzania nowego nabłonka.

„Larwy to najmniejsi na świecie chirurdzy. W rzeczywistości są lepsze od chirurgów– są tańsze i pracują 24 godziny na dobę”. („Maggots are the world’s smallest surgeons. In fact they are better than surgeons – they are much cheaper and work 24 hours a day”. Profesor Andrew Boulton: University of Manchester).

ZABIEGI LARWOTERAPII WYKONUJEMY

RÓWNIEŻ W DOMU PACJENTA

LARWOTERAPIA to zastosowanie larw muchy Lucilia Illustris, Sericata i Phormia Regina (produktu biologicznego)  do czynności chirurgicznych. (BIOCHIRURGIA).

LARWOTERAPIA:

wskazania:

• owrzodzenia kończyn dolnych

• rany w przebiegu cukrzycy – stopa cukrzycowa

• rany odleżynowe

• zainfekowane rany pooperacyjne

• martwicze rany pourazowe

LARWOTERAPIA KRÓTKA  HISTORIA

Leczenie larwami trudno gojących się ran było znane już od starożytności. Ten rodzaj terapii stosowali Aborygeni australijscy oraz Majowie.

Wojskowi chirurdzy z czasów Napoleona, wojny secesyjnej w Stanach Zjednoczonych zauważyli, iż żołnierze, których rany zostały zasiedlone przez czerwie, mieli znacznie mniejszą zachorowalność i śmiertelność od pozostałych. Zauważyli również, że pewne gatunki muchówek niszczą tylko martwą tkankę, pozostawiając zdrowe fragmenty nienaruszone. Oceniono, iż larwy w jeden dzień lepiej oczyszczają ranę niż jakikolwiek dostępne wówczas środki.

William Baer przy Johns Hopkins University w Baltimore, w stanie Maryland,  zastosował  larwy na niegojące się rany pod koniec lat 20-tych XX w, zidentyfikował  gatunki, wyhodował w laboratorium i wykorzystywał w leczeniu  dzieci z zapaleniem szpiku i zakażeń tkanek miękkich. Wyniki swoich badań zaprezentował na konferencji chirurgicznej w 1929 roku.

Larwoterapia (MDT – Maggot Therapy) była pomyślnie stosowana  w latach 30 XX w. ale niestety wyparta przez nowe antybiotyki i techniki chirurgiczne. Leczenie larwami  sporadycznie  wprowadzano w  latach 70-tych i 80 -tych.

Pierwsze nowoczesne badania kliniczne zostały zapoczątkowane w 1989 roku w Centrum Medycznym Weteranów spraw w Long Beach, w Kalifornii oraz na Uniwersytecie Kalifornijskim w Irvine. Badania  miały na celu porównanie larwoterapii z konwencjonalnym leczeniem przewlekłych odleżyn, owrzodzeń stóp cukrzycowych , owrzodzeń żylnych, ran pourazowych, itp. Wyniki tych badaniach wykazały,  że MDT jest przydatnym, bezpiecznym i skutecznym   narzędziem do leczenia niektórych rodzajów ran.

Obecnie larwoterapia - terapia larwami znów

wraca do łask. Głównie ze względu na nieskuteczność dotychczas stosowanych metod leczenia oraz gwałtownie rosnącą oporność drobnoustrojów na antybiotyki.

W 2004 roku, w oparciu o dane kliniczne i laboratoryjne US Food and Drug Administration (FDA) dopuścił larwy do obrotu w Stanach Zjednoczonych i leczenia  nimi ciężko gojących się ran. Podobnie postąpił w lutym 2004 roku Brytyjski National Health Service (NHS). W Europie, Kanadzie i Japonii larwy klasyfikowane są jako leki lecznicze. W Niemczech,  Wielkiej Brytanii zabiegi z użyciem larw są refundowane.

ZAGĘSZCZENIE KOLONII BAKTERYJNYCH PRZED I PO LARWOTERAPII

[1] Horobin AJ et al. Promotion of human dermal fibroblast migration, matrix remodelling and modification of fibroblast morphology within a novel 3D model by Lucilia sericata larval secretions; J Invest Dermatol.

2006; 126: 1410-8.

ZMIANA ŚREDNIEJ POWIERZCHNI TKANKI MARTWICZEJ W TERAPI LARWALNEJ I KONWENCJONALNEJ 

[2] Sherman RA 2002 Maggot versus conservative debridement therapy for the treatment of pressure ulcers. Wound Repair Regen; 2002; 10(4): 208-14