hIrudoterapia

„LEKARZU, LECZ JAKĄKOLWIEK METODĄ, BYLEBYŚ ULECZYŁ ..."                                                                          HIPOKRATES

 Słowo hirudoterapia powstało z połączenia dwóch słów hurudo z łacin. pijawka oraz terapia. 

Hirudoterapia jest naturalną metodą leczenia szeregu schorzeń przy użyciu pijawki lekarskiej.

Hirudoterapia wykorzystuje wyłącznie pijawki lekarskie hodowane w warunkach laboratoryjnych.

​

Historia hirudoterapii sięga zamierzchłych czasów starożytności. Rozkwit jej popularności przypadał na XIX wiek, we Francji rocznie sprzedawano ponad 80 mln. sztuk.

​

HIRUDOTERAPIA stosowanie pijawki dla celów leczniczych była metodą  wykorzystywaną przez naszych przodków, nasi dziadkowie używali pijawki między innymi przy bólach różnego pochodzenia, stanach zapalnych, stosowali hirudoterapię nie mając dzisiejszej wiedzy o substancjach znajdujących się w jej ślinie  takich jak: hirudyna, bdelina, destabilaza oraz inne. Hirudoterapia wykorzystuje enzymy zawarte w ślinie pijawki (lecznicze enzymy w ślinie pijawki).

Hirudoterapia stosowana jest między innymi przy replantacjach kończyn.

​

Terapia pijawkami lekarskimi ( hirudoterapia ) znajduje się w Międzynarodowym Spisie Procedur Medycznych ICD-9. w Polsce ICD-9 PL (wersja 5.19) i posiada numer katalogowy 99.991 służących jako podstawa do rozliczeń z NFZ.

​

W 2004 roku Amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA) wprowadziła pijawki do medycznych sposobów leczenia i zezwoliła na legalną dystrybucję pijawek.W Europie posiada status „produktu medycznego”.

​

PIJAWKI LECZNICZE dostępne na terenie Europy to: hirudo medicinalis, hirudo verbana.

hIrudoterapia

TERAPIA PIJAWKAMI

Hirudoterapia

e-mail: pijawki.org@gmail.com

tel. 790 731 253

          791 842 977

HIRUDOTERAPIA

ZASTOSOWANIE PIJAWEK DO CELÓW LECZNICZYCH

TECHNIKI 

HIRUDOTERAPIA

Współczesna hirudoterapia wykorzystuje ponad 20 technik, w oparciu o które prowadzi się leczenie z wykorzystaniem pijawki lekarskiej.  Są to:

• Klasyczna hirudoterapia  - technika leczenia miejscowego, 

• Hirudokompleksoterapia – technologia leczenia kompleksowego

• Hirudohemoterapia – oddziaływanie poprzez system krwionośny człowieka. Technologia ta, wykorzystując odpowiednio usytuowane punkty oraz strefy na ciele człowieka, pozwala na szybkie wprowadzenie do krwiobiegu osoby poddającej się terapii niezbędnej ilości hirudozwiązków, które zaczną leczniczo oddziaływać na głęboko usytuowane, odpowiednie dla określonego schorzenia, organy wewnętrzne organizmu.

• Hirudoenergoterapia – oddziaływanie na system energetyczny człowieka poprzez rozmieszczone na ciele centra energetyczne. Tą metodą można korygować zaburzenia w gospodarce energetycznej ciała ludzkiego, zanim spowodują one widoczne objawy fizyczne i ujawnią się w postaci konkretnej jednostki chorobowej.

• Hirudorefleksoterapia – oddziaływanie na biologicznie aktywne (refleksyjne) punkty na ciele człowieka, te same, które wykorzystywane są w akupunkturze. 

• Hirudoneuroterapia – oddziaływanie na system nerwowy pacjenta. Metoda ta, wymagająca bardzo szczegółowej wiedzy o układzie nerwowym, wykorzystuje możliwość oddziaływania (drażnienia) hirudozwiązkami produkowanymi przez pijawki na odpowiednie drogi lub włókna nerwowe,

​

• Hirudoimmunoterapia – oddziaływanie bezpośrednie na układ limfatyczny człowieka. Wykorzystuje się tu możliwość stymulacji silnej odpowiedzi immunologicznej na bodźce oraz „oczyszczania” organizmu z czynników chorobotwórczych.

• Hirudohemoimmunoterapia - świadome, kontrolowane zakażanie pacjenta żyjącym w symbiozie z pijawką mikroorganizmem Aeromonas veronii biotyp sobria oraz prowokowanie okresowego bardzo wysokiego, dochodzącego aż do 40 - 41oC wzrostu temperatury ciała pacjenta. Metoda ta stosowana musi być z wielką rozwagą i pod kontrolą lekarzy medycyny. 

• Kąpiele energostymulujące – w których wykorzystuje się 10 do 15 wysuszonych oraz sproszkowanych pijawek lekarskich, dodawanych do wanny podczas kąpieli w wodzie o temperaturze 38 – 40oC.

 ​ 

• Hirudoterapie hybrydowe – w których stosuje się maści i kremy zawierające dodatki wyciągów z pijawek lekarskich; pijawki lekarskie łącznie z terapią bańkową, filoterapią, apiterapią, larwoterapią i innymi przyrodoleczniczymi metodami leczenia.

 HIRUDOTERAPIA

- 5 MITÓW

MIT NUMER 1. PIJAWKI - NOSICIELE CHORÓB ZAKAŹNYCH
Infekcja zakaźna osoby po zastosowaniu  pijawki lekarskiej jest niemożliwa z kilku powodów:
- pijawki hodowane są labratoryjnie
- mechanizm krwotoku występuje tylko w jednym kierunku
- enzymy znajdujące się w ślinie pijawki mają silne właściwości przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, które zapobiegają wzrostowi patogennych bakterii;
- pijawki po zabiegu podlegają utylizacji
Pijawki posiadają w ślinie bakterie Areomonas, która może się uaktywnić w skrajnych przypadkach wyczerpania organizmu, należy zastosować antybiotyk.
 

MIT NUMER 2. CZĘSTE SESJE Z UŻYCIEM PIJAWKI MOGĄ PROWADZIĆ DO ROZWOJU ANEMII
Pijawki wypijają 5-15 ml krwi.  W przybliżeniu taka sama ilość krwi wypływa z rany pod wpływem hirudyny po sesji hirudoterapii . Przy.  5-7 pijawek osoba traci 50-200 ml krwi, która podczas normalnej pracy układu krwiotwórczego nie stanowi zagrożenia dla zdrowia.
 

MIT NUMER 3. UGRYZIENIE PIJAWKI JEST BARDZO BOLESNE
W ślinie pijawki lekarskiej zawarte są środki znieczulające, dzięki czemu ugryzienie jest bezbolesne.
 

MIT NUMER 4. WSZYSTKIE RODZAJE PIJAWEK SĄ LECZNICZE
Do celów medycznych stosuje się w Polsce i Europie trzy rodzaje pijawek:

Verban, Medicinalis, Orientalis
 

MIT NR 5. PIJAWKI LECZĄ WSZYSTKIE CHOROBY
Leczenie pijawkami jest przeciwwskazane w przypadku nowotworów złośliwych, hemofilii, skaz krwotocznych, zaburzeń krzepnięcia krwi, niskiego ciśnienia krwi, stanu ostrego po udarze i po zawale, a także w przypadku indywidualnej nietolerancji poszczególnych śliny pijawki.

MIEJSCA PRZYSTAWIANIA PIJAWEK

HIRUDOTERAPIA

HIRUDOTERAPIA - PUNKTY PRZYSTAWIANIA PIJAWEK 

 dla wybranych jednostek chorobowych

​

HIRUDOTERAPIA - Hemoroidy , żylaki odbytu (łac. varices haemorrhoidales; ang. hemorrhoids), hemoroidy, guzki krwawnicze – poszerzone, często nabrzmiałe żyły splotu odbytniczego. Hemoroidy są konsekwencją niewydolności żylnej, która może być spowodowana czynnikami genetycznymi lub stylem życia. 

 HIRUDOTERAPIA - Okolice zakończenia kości ogonowej, krzyża, spojenia łonowego,  2-8 pijawek 1-2 razy w tygodniu

HIRUDOTERAPIA - Choroby gruczołu krokowego - prostata

 HIRUDOTERAPIA - Okolice podbrzusza, krzyża, kości guzicznej, tułowia, wątroby, 2-8 pijawek 1-2 razy w tygodniu

HIRUDOTERAPIA - Nadciśnienie tętnicze, choroba nadciśnieniowa, (ang.) hipertensja (łac. hypertonia arterialis, niekiedy stosowane skróty HA i AH) – przewlekła choroba układu krążenia, która charakteryzuje się stale lub okresowo podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi zarówno skurczowym (górnym), jak i rozkurczowym (dolnym).

 HIRUDOTERAPIA - Okolice małżowiny usznej, krzyża, tyłu szyi, wątroby, nerek, na linii środkowej pleców. 2-8 pijawek 1-2 razy tygodniowo, 5-8 zabiegów.

HIRUDOTERAPIA - Niewydolność serca (łac. insufficiaentia cordis) – stan, w którym nieprawidłowa struktura lub funkcjonowanie serca upośledza zdolność do zapewnienia wystarczającego przepływu krwi zgodnie z zapotrzebowaniem organizmu. Do częstych przyczyn niewydolności serca należą: zawał mięśnia sercowego, nadciśnienie, choroba niedokrwienna serca, choroby zastawkowe i kardiomiopatie.

Hirudoterapia - Okolice serca, krzyża, kości, wątroby, barków. W zależności od stanu zdrowia pacjenta 3-6 pijawek, 7-12 zabiegów

HIRUDOTERAPIA - Choroba niedokrwienna serca – (ChNS; łac. morbus ischaemicus cordis, MIC; ang. ischaemic heart disease, IHD) – zespół objawów chorobowych będących następstwem przewlekłego stanu niedostatecznego zaopatrzenia komórek mięśnia sercowego w tlen i substancje odżywcze, co doprowadza do niedotlenienia zwanego również niewydolnością wieńcową.

HIRUDOTERAPIA - Okolice serca. 2-8 pijawek, 1-2 razy w tygodniu, do 10 zabiegów.

HIRUDOTERAPIA - Astma oskrzelowa

 HIRUDOTERAPIA - Okolice płuc, krzyża, wątroby,  żołądka, miedzy łopatkami,  

2-6 pijawek, 1 razy w tygodniu, do 9 zabiegów.

HIRUDOTERAPIA - Choroby narządów płciowych

HIRUDOTERAPIA - Okolice spojenia łonowego, podbrzusza, kości guzicznej, krzyża, środkowej linii tułowia. 3-5 pijawek, 1-2 razy w tygodniu, 7-10 zabiegów.

HIRUDOTERAPIA - Migrena – powtarzający się, najczęściej jednostronny, pulsujący ból głowy. Migrena trwa zazwyczaj od 4 do 72 godzin. Charakteryzuje się różnym stopniem nasilenia i częstotliwością występowania. Bóle nasilają się pod wpływem emocji lub wysiłku fizycznego. Występuje światłowstręt (fotofobia), nadmierna wrażliwość na dźwięki (fonofobia) i zapachy (osmofobia), występują też nudności i wymioty.

HIRUDOTERAPIA - Okolice szyi, kości guzicznej, krzyża, wzdłuż kręgosłupa, za małżowiną uszną, wyrostka sutkowatego. 3-8 pijawek, 1-2 razy w tygodniu, 7-10 zabiegów.

​

HIRUDOTERAPIA - Zapalenie zatok przynosowych (łac. sinusitis paranasales) to stan zapalny zatok przynosowych, wynik infekcji wirusowej i bakteryjnej, w przebiegu której dochodzi do zajęcia zatok.

 HIRUDOTERAPIA - Okolice szyi, wyrostka sutkowatego, czoła wzdłuż linii włosów,  za małżowiną uszną. 2-6 pijawek, 1-2 razy w tygodniu, 3-7 zabiegów.

​

HIRUDOTERAPIA - Artroza

HIRUDOTERAPIA -  Okolice stawów 4-8 pijawek, 1 razy w tygodniu

HIRUDOTERAPIA - Choroby reumatyczne (reumatyzm) – grupa chorób charakteryzujących się przewlekłymi zmianami zapalnymi w obrębie tkanki łącznej, spowodowanymi najczęściej reakcją autoimmunologiczną. Grupa chorób reumatycznych objawia się często zmianami chorobowymi w stawach i kościach, dając objawy bólowe i w skrajnych przypadkach ograniczenie ruchomości stawów, aż do całkowitego ich usztywnienia.

HIRUDOTERAPIA -  Okolice żył (nigdy nie stawiamy pijawek na żyły), kości guzicznej. 4-8 pijawek, 1 razy w tygodniu, 5-8

HIRUDOTERAPIA - Żylaki

HIRUDOTERAPIA - Okolice kręgu T11, miejscowo okolice stawów. 3-8 pijawek,

HIRUDOTERAPIA UWAGA: przed przystawieniem pijawek należy przyjrzeć się przedmiotowemu miejscu w celu zlokalizowania żył, które omijamy przy zabiegu hirudoterapii, pacjent przed zabiegiem nie może używać kosmetyków zapachowych, maści leczniczych itp.

HIRUDOTERAPIA W LECZENIU USZKODZEŃ NARZĄDU RUCHU

HIRUDOTERAPIA - Zwichnięcie i skręcenie stawu kolanowego i skokowego

Zwichnięcie – uszkodzenie, w którym dochodzi do chwilowej bądź trwałej utraty kontaktu powierzchni stawowych, przemieszczenie kości w torebce stawowej lub całkowite wyciągnięcie z niej kości. W wyniku urazów mięśni i stawów zwykle pojawia się krwiak. Krwiaki trudno resorbujące się są jednym z podstawowych wskazań do hirudoterapii.

​

HIRUDOTERAPIA - Pijawki przystawiamy w okolicach stawu skokowego,

3-6 pijawek, co 4 do 7 dni, 3-5 zabiegów

​

HIRUDOTERAPIA - Zapalenie ścięgna rzepki („kolano skoczka”)

Występuje u osób uprawiających sporty wymagające nagłego przyspieszania i wykonywania skoków (biegi, tenis, siatkówka, koszykówka, piłka nożna). Ból występuje w przedniej części kolana i jest zlokalizowany w okolicy dolnego bieguna rzepki lub guzowatości piszczeli. Ból występuje przed podjęciem, podczas, lub po aktywności fizycznej, w zależności od stopnia urazu. 

       HIRUDOTERAPIA - pijawki przystawiamy do kolana 3–4 pijawki, co 4 do 7 dni, 3–7 zabiegów.

​

HIRUDOTERAPIA - Zapalenie ścięgna Achillesa

Zapalenie ścięgna Achillesa jest typowym urazem biegacza. Najczęstszymi dolegliwościami związanymi ze ścięgnem Achillesa są: zapalenie ścięgna i ościęgna, zapalenie kaletki głębokiej ścięgna Achillesa oraz zerwanie ścięgna. Ścięgno może ulec zapaleniu w wyniku powtarzających się obciążeń lub przy niektórych stanach chorobowych (np. podagra). Najczęściej uszkodzenie ścięgna występuje u sportowców (biegaczy, ludzi uprawiających gimnastykę i aerobik, skok wzwyż).

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

                   HIRUDOTERAPIA - przystawiamy 6 pijawek, co 7 dni, 3–5 zabiegów.

​

HIRUDOTERAPIA - Zapalenie bocznego nadkłykcia kości ramiennej, czyli tzw. łokieć tenisisty jest jednym z najczęstszych problemów dotyczących stawu łokciowego. Za przyczynę dolegliwości uznaje się zapalenie ścięgna mięśnia krótkiego prostownika nadgarstka, które przyczepia się do bocznego nadkłykcia kości ramiennej. Powodem zmian zapalnych w ścięgnie może być nagły uraz lub wielokrotne, monotypowe ruchy przedramienia, które wywołują mikropęknięcia włókien ścięgna, prowadząc do jego przekrwienia, co w rezultacie wywołuje ból. 

​

                                              HIRUDOTERAPIA - Przystawiamy 3–5 pijawek, co 7 dni.

​

HIRUDOTERAPIA - Zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, czyli tzw. łokieć golfisty, oszczepnika – jest to zespół bólowy tkanek miękkich położonych bocznie w stosunku do stawu łokciowego, związany najczęściej z uszkodzeniem przyczepów mięśnia nawrotnego obłego lub mięśnia zginacza promieniowego nadgarstka. Do uszkodzenia przyczepów najczęściej doprowadzają mikrourazy w wyniku zespołu przeciążeniowego wskutek powtarzalnych ruchów nadgarstka wbrew oporowi, takich jak gra w golfa, rzucanie np. piłką baseballową.

                             HIRUDOTERAPIA - Przystawiamy 3-5 pijawek, co 7 dni.

W WETERYNARII

HIRUDOTERAPIA

Hirudoterapia u zwierząt, jej wskazania i przeciwwskazania są takie jak w przypadku leczenia ludzi. Hirudoterapia z powodzeniem stosowana jest w wielu dolegliwościach zarówno u małych jak i dużych zwierząt. Przed zabiegiem nie stosuje się żadnych substancji znieczulających zwierzęta. Sam zabieg wykonywany jest w sposób taki jak u człowieka i trwa około 30 – 60 min.  

Zalecenia do stosowania:

HIRUDOTERAPIA psy

• dysplazja stawów biodrowych,

• egzema,

• zapalenie ucha,

• rany pooperacyjne, zwłaszcza po kastracji

• zapalenie sutka,

• zapalenie spojówek,

• stany zapalne kręgosłupa,

• zapalenie stawów,

• ropnie i czyraki,

• rany pourazowe,

• krwiak,i

• zapalenie żył,

HIRUDOTERAPIA koty

• obrażenia wynikające z ugryzień i podrapań

• urazy kręgosłupa,

• ropnie i czyraki

• egzema,

• zapalenie ucha środkowego,

• zapalenie ucha,

• rany pooperacyjne, zwłaszcza po kastracji

• zapalenie sutka,

• czerwienica prawdziwa,

• zapalenie spojówek,

• krwiaki,       

HIRUDOTERAPIA konie

• zapalenie okostnej,

• zapalenie stawów,

• koński ochwatu,

• koński podotrochlosis,

• egzemy,

• obrażenia wynikające z ugryzień i kopnięć,

• krwiaki,

• kopnięcia lub urazy gryźć,

• ropnie i czyraki,

• zapalenia wymienia,

• zapalenie jądra i napletka,

• zapalenie węzłów chłonnych

​